Lebmaag
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
(m. sloekderm); v. pens; n. nètmaag; b. bookmaag; l. lebmaag; (i. twellefvingerigen derm).
De lebmaag (Letien: aboomasum) is de litste vanne veer mage van herkawwers. Deze maag is vergeliekbaar mitte maag die me vindj bie zougdere mit 'nen inkelveljige maag, wie kuusj, hónj, katte enne miens. De lebmaag perduceertj zaltzoer en pepsien ('n vertaeringsenzym). Hiedoor daaltj de pH (zoergehaldje) inne lebmaag, wodoor de meiste bacterieje aafstèrve. Dore lieëg pH-waerd enne pepsien wuuertj inne lebmaag e begin gemaak mitte vertaering vanne eiwitte. Vanoete lebmaag geit 't voor via de pylorus nao d'n twellefvingerigen derm.
't Zaltzoer en 't vertaeringsenzym pepsien van kelver wuuertj gebroeke veure bereijing van kieës. Door toeveuging van zaltzoer en pepsien stremp de milk, wodoor veurkletsj of leb (wrongel) óntsteit. Allewiel wuuertj de pepsien door gemodificeerdje bacterieje gemaak, wodoor gein risico mieër is veur gekrenkdjes die vanoete bieëster wuuertj euvergedrage enne kieës ouch veur vegetariërs gesjik is.