Perroen
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Norbiks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
'ne Perroen , Limburgse oetsjpraak peroen, is 'ne centraal geplaadsjde pilaer en 'n symbool va autonomie en vriehèèd en kan me vinge in alle sjtaej die deel oetmakde van 't Prinsbisdom Luuk, zoewie Luuk, Theux, Stavelot, Verviersj, Visé, Hoei, Sart, Mestreech, Borgloon, Tongere, Sintruje, Bree, Stokkem, Bilze en Hasselt. 't Monumaent besjtèèt oet 'ne pilaer mèt baove d'r op 'ne pijnappel en dao baove 'n kruuts. Mètstens is 't gebroekde materiaal blowwe sjtèè, travertin of ooch wal marmer. 't Symbool mot evvel väöl owwer zieë mae d'r herkomst zow oonbekaand zieë.
In Valkebaerg haat 't 'n Sinterklaosperroen.[1]
Etymologie
bewirk't Aodfraanse perron betekende 'ne groeëte blok sjtèè en is 'n vergroeëtingsvorm va pierre (sjtèè). In 't Welsj sjrieft me peron, 'n vergroeëtingsvorm va pire (sjtèè).