Proto-Indogermaans: Versjèl tösje versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
K bron en interwiki's |
K Bot: automatisch tekst vervangen (-behave +boete) |
||
Tekslien 193:
't Praesens kós thematisch en athematisch zien. Bij de thematische werkwäörd kaom 'ne themavocaol tösse de stam en 't suffix. Sommege oonderzeukers numme aon, dat bij thematische werkwäörd gans ander persoensuffixe gebruuk woorte es bij athematische (zuug oonder).<br>
D'n aoristusstam kós op väöl versjèllende menere gevörmp weure; de vörm waor neet zoe veurspeulbaar. De mies regelmaotege meneer um 'm te vörme waor 'n -''s''- tösse d'n oorsprunkeleke (praesens-)stam en de persoenssuffix (''sigmatischen aoristus'').<br>
Bij de perfectumstam traoj [[reduplicatie]] op: de beginconsonant vaan de praesensstam woort verdöbbeld en tösse de reduplicatie en d'n oorsprunkeleke stam woort 'n e gezat. Ouch kaom bij 't perfectum [[ablaut]] väöl veur; mesjiens waor dit in ieder fases vaan de taol zelfs regel. Wie gebrukelek ablaut in de perfectumstam waor vèlt,
De allerajdste taolfases vaan de Indogermaanse taole (Homerische Grieks en Vedisch Sanksriet) vertuine euver 't algemein wieneg regelmaotegheid in de stamvörminge en aofleiinge. Me nump aon tot dat in 't Proto-Indogermaans allein nog mer mie 't geval waor.
Tekslien 333:
Sins 't ind vaan de negentiende iew besjikke gelierde euver vrij oetgebreide reconstructies vaan 't Proto-Indogermaans. Sommege höbbe ziech dao creatief mèt bezeggehawwe en tekste in 't Proto-Indogermaans gesjreve. Bekind woort de fabel "'t Sjaop en de peerd" vaan [[August Schleicher]] oet [[1868]]. In dees fabel gebruukde heer neet allein 'n reconstructie vaan de Proto-Indogermaanse taol, heer sjreef ze ouch in de vertèlstijl vaan de Indogermaanse volker (wie ze oet versjèllende aw tradities te reconstruere vèlt) en maakde gebruuk vaan beelder en begrippe die kloppe mèt wat euver de Indogermaanse meneer vaan leve bekind is.
Umtot de inziechte euver d'n aard vaan 't Proto-Indogermaans veranderd zien höbbe väöl taolgelierde de fabel later aongepas nao de nui theorieë. Umtot gelierde 't oonderein dèks neet eins zien kinne ze versjèllende, soms hiel versjèllende, versies producere. Heioonder stoon 't orzjineel vaan Schleicher en de versie vaan [[Douglas Q. Adams]] oet [[1995]]. Schleicher góng bij zien reconstructie wat betröf de vocale veural oet vaan 't Sanskriet: aongezeen in zienen tied 't Hethitisch nog neet bekind waor, en 't Sanskriet dus de aajds bekinde Indogermaanse taol waor, naom me aon tot
{| width="100%" cellpadding="5em"
| |||