Cornisch: Versjèl tösje versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
K →Historie: idioom |
|||
Tekslien 7:
Wie häör zöstertaole stamp 't Cornisch aof vaan 't [[Brits]], de Keltische taol die in de ajdheid in [[Groet-Brittannië]] of groete deile daovaan woort gesproke. Bij d'n inval vaan de [[Angelsakse]] weke de Kelte, veur zoewied neet geassimileerd, oet nao Armorica (wat daovaandan [[Bretagne]] góng heite) en nao de westeleke oetheuk vaan 't eiland: [[Cumbrië]], [[Wales]] en Cornwall. Op dat memint mote de veer taole - neve Welsh, Cornisch en Bretons waor de veerde taol [[Cumbrisch]], wat later in de middeliewe verdween - nog sterk opein geleke höbbe en ieder dialekte vaanein zien gewees. Cornisch en Bretons zouwe nog tot deep in de middeliewe oonderling verstoonbaar blieve.
Ouch nao de oonderwerping vaan Cornwall door [[Wessex]] (roond 800) bleef de taol in gebruuk. Oostelek vaan d'n [[Tamar]] woort [[Aajdingels|Ingels]] de veurtaol (graofsjap [[Devon]]), westelek daovaan bleef 't Keltisch in gebruuk. Dees situatie bleef oonveraanderd tot 't ind vaan d'n daartienden iew. In deen tied begós Cornwall vreidzaam te veringelse, wat 'n laankzaam versjuiving vaan de taolgrens tot gevolg had. Groete deile vaan 't graofsjap bleve evels de facto eintaoleg:
Nao 1500 góng 't verval helder. In [[1549]] lag 't Ingels [[Liegerhoes]] aon alle kèrke 't [[Book of Common Prayer]] op, mèt gezaange in 't Ingels die de [[Latien]]se liturgie móste vervaange. In Cornwall, boe väöl lui gein Ingels kóste of wouwe spreke, lokde dat verzat oet. Dit verzat woort hel oonderdrök en de Ingelse taol woort in gans Cornwall doorgeduid. 'n Bijkoumende rei veur 't verval waor tot de band mèt Bretagne gooddeils verbroke waor.
| |||