Kaapverdiaans: Versjèl tösje versies

Al deen tied waor 't Portugees de einegste officieel taol. Dit bleef ouch zoe naotot 't land in [[1975]] loskoum vaan Portugal. De bevolking bleef creools spreke, meh de bovelaog bedeent ziech in formeel situaties sinds iewe vaan 't Portugees. Op de eilen heers dus 'n [[diglossie]], boebij 't Standaardportugees ([[Kaapverdiaans Portugees]]) 't akrolek is. Versjèllende vörm vaan creools dene daan es [[mesolek]] en [[basilek]]. Door de algemein kinnes en presentie vaan 't Portugees raak 't Kaapverdiaans laankzaamaon [[decreolisatie|gedecreoliseerd]]. Toch steit 't in rillatief hoeg aonzien; sinds 't begin vaan d'n einentwintegsten iew heet de taol vaan staotsweeg 'ne semi-officiële status. Me wèrk aon 'ne sjrifstandaard.

 

De Kaapverdiaanse dialekte höbbe aonzieneleke versjèlle, door de rillatief isolatie boe creoolse slaovepopulaties in leefde en door de wisselenden invlood vaan 't Portugees door de iewe heer. Me deilt de dialekte in twie groppe in: de dialekte oonder de wind (Sotavento, op de eilen Brava, Fogo, Santiago en Maio; cultureel gezeen de belaankriekste) en dialekte bove de wind (Barlavento, op Boa Vista, Sal, São Nicolau, São Vicente en Santo Antão).