Geis: Versjèl tösje versies

I 't christelig geleuf is d'r [[hieëlige Geis]] de indirekte ónsjtoffelige aaweëzigheed (die zich presenteërt es doef of veurvlemke) [[God]], angesj gezag: de geis va [[God]]. De versjieningsvorm va d'r Hieëlige Geis is e óngerdeel va de hieëlige drei-eenheed mit: God d'r Vader, God d'r Zoon ([[Jezus va Nazareth]]) en d'r hieëlige Geis. Dees versjieningsvorm va God is in 't [[Christendom]] d'r vuër um de miensje óp eëd te herinnere aa de ópsjtanding va Jezus, 't sjèppe (va leëve in d'r miensj op eëd) en 't bekieëre va miensje tót God.

 

 

 

 

I de [[filosofie]] weëd mit 't begrip geis de essentie va de miensj bedoeld. De vroag: ''Wat is de miensj?'', geëft diskussie uëver de aard va inne miensj. Bekanke [[dualiste]] wie de Franzuësisje filosoof [[René Descartes]] zage dat de miensj besjteet oet twieë deele, namelig '''t dinke'' (de geest als dinkvermoage en zeel) en de ''oetgebriedheed'' ('t meterieele, zichtbare va de miensj). Vroage die t'r bevestiging vuër dit theorie gesjteld weëd, is 't dinke zelf. Vuur dualiste is 't dinke bewies vuur 't besjtoa va de geest as ongerdeel va de miensj: ''Cogito ergo sum'', ich dink, dös ich bin.