Sjoenkele
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Gelaens. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Sjoenkele is ein Limburgs woord veur 't in zien eentje, of mèt meërdere luuj, heen en weer bewaege op 't ritme van walsmeziek, al dan neet begeleid door zank. Veural in de vastelaovestied en op broelofte en partiekes is 't sjoenkele heël popelair ónger de Limburgse bevolking.
De wals of de zank wo-op gesjoenkeld kènt waere wirt 'ne Sjoenkelaer geneump.
Bekènde sjoenkelaers zint de volgende nummersj:
- Sjoenkelwals van Wiel Knipa
- In d'n Hiemel van Beppie Kraft
- Dan goon de lempkes aon van Angelina
- Loewende klokke van Frits Rademacher
- Geneet van 't laeve van Sjef Diederen
- As de sterre dao baove straole van Frans Boermans.
Etymologie bewirk
't Woord sjoenkele kump van 't Middenederlandse schockelen en 't Duutsje schucken wat "langzaam heen en weer bewaege" beteikent.