Crypte
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Norbiks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
'n Crypte is 'n oondergróndse ruimte oonder 'n kèrk, bedoeld öm relikwieje in te beware. 't Waoërd "crypte" betekent "verborge". De crypte óntsjtong o.m. oet de graafkeldere van martelaare in 't Romeins Riek. Baove de graver waoërt dèk 'n kèrk geboewd, gewiejd an d'r betreffende martelaer. Later waoërt zoe'ne kelder ooch bie aander kèrke geboewd, oeëbie de relieke van heilige en väöral van martelaere 'n plaatsj krege in de crypte. Daonaeve waor de crypte 'n geprivilegeerde begraafplaatsj vör hoeëg gèsseleke.
D'r is evvel ooch e verbaand mèt de Mithraea oet 't Mithraïsme.[1]
Crypte waoërte 't mètste geboewd in de periode dat 't romaans d'r överheersende boewsjtiel waor, mae 't haat owwer crypte, en 'n eenkel jónger, gotische crypte. Naodat in d'r twelfde ieëuw 't gebroek óntsjtóng öm relieke in relieksjrijne zichbaar vör de geleuvige in de kerk zelf te tuëne, zeunt d'r gèng cryptes mie geboewd.
