Absolutief
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
D'n absolutief is 'ne naomval dee veurkump in ergatieve taole. Heer weurt zoewel veur 't lijend veurwerp gebruuk es veur 't oonderwerp in neet-euvergenkeleke zinne. Veur d'n agens ('t oonderwerp in euvergenkeleke zinne) gebruuk me daan 'nen aandere naomval, d'n ergatief.
In ergatieve taole, boe de persoensvörm dèks achteraon kump (of entans nao oonderwerp en veurwerp), steit 't zinsdeil in d'n absolutief gemeinelek direk veur de persoensvörm. D'n agens, wienie presint, steit wijer devaandan. Me veult d'n absolutief ouch aon es de neutraolste naomval, zjus wie dat in de nominatieve taole (wie 't Limbörgs) de nominatief is. Dèks heet 'r geinen oetgaank, dewijl d'n ergatief en alle aander naomvalle dat wel höbbe. Vergliek:
- Martinek Diego ikusi du 'Martin heet Diego gezeen' (Baskisch)
- ensike e mudu 'D'n hierser heet d'n tempel gebouwd' (Soemerisch)
In allebei de zinne is 't ierste woord d'n agens en steit 't ierste woord in d'n ergatief, mèt 'nen oetgaank: Martin weurt verboge tot Martin-ek, ensik tot ensik=e. 't Twiede woord, 't lijend veurwerp, steit in allebei in d'n absolutief en dreug in gein vaan de twie taole 'nen oetgaank.