Woordenlijst Nederlandse Taal

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

---

'n Oetgaaf oet 1954. Dees spèlling heet tot 1996 gegolde.

De Woordenlijst Nederlandse Taal, in de volksmoond 't Greun Beukske (Nederlands: het Groene Boekje) in 'n publicatie die de spèlling vaan 't Nederlands veursjrijf. Drin stoon Nederlandse wäörd volgens hun officieel spelling, gevolg door hun eventueel verbuiginge of verveuginge. In zoewel Nederland es 't Belsj en Suriname heet 't beukske wètteleke status: 't sjrijf de spèlling veur die door de euverheid en in 't oonderwies moot weure gebruuk. Particuliere mage evels sjrieve wie ze wèlle.

De Woordenlijst besteit sinds de inveuring vaan de spèlling-De Vries en Te Winkel in 1872. Dit woort gedoon umtot de soms zier subtiel veraanderinge in de groondregele neet veur edereine eve dujelek waore. Door eder Nederlands woord in zien officieel spelling te geve, kós dao in eder geval gein discussie mie euver bestoon. Nao eder officieel spellingshervörming versjijnt 'n nui woordelies. De lèste jaore gebäört dat um de tien jaor, es dèks rillatief oonbelaankrieke regele weure herzeen of aofgesjaf.

In 't Greun Beukske stoon, neve de spèlling vaan de wäörd, de volgende dinger:

• bij zelfstandege naomwäörd: geslach en mievoudsvörm
• bij bijveugeleke naomwäörd: verboge vörm, comparatief en superlatief
• bij werkwäörd: verleien tied inkelvoud en voltoejd deilwoord mèt heeft daan wel is

Mèt haafhoeg punte weurt in eder trefwoord aongegeve boe me 't maag aofbreke: in·tel·li·gent.

Neve de spèlling zelf is ouch d'n opzat vaan de bijkoumende informatie veraanderd. Bij De Vries en Te Winkel waore alle wäörd of mannelek, of vrouwelek, of oonzijeg. Bij de spèlling vaan 1946/1954 mochte väöl vaanajds vrouweleke wäörd zoonder vrouweleken oetgaank - die in groete deile vaan Nederland es manneleke weure behandeld - ouch mannelek zien; dat woort aongegeve mèt 'v (m)'. In de editie vaan 1996 kriege zoe'n wäörd al gei veurkäörsgeslach mie en stoon ze behandeld es 'de' (neve 'de (m)' veur wäörd die ouch in Vlaondere mannelek zien, en 'de (v)' veur wäörd mèt 'ne vrouweleken oetgaank).

In de spèlling vaan 1954 woort daobij de 'veurkäörsspèlling' ingeveurd. Al jaorelaank had me gediscussieerd euver wie me vreem wäörd mós spèlle, etymologisch (circus, phoenix, qualiteit) daan wel fonetisch (sirkus, feniks, kwaliteit). Bij De Vries en Te Winkel góng dat hendeg traditioneel, in 't oonderwies wouwe väöl lui daovaan aof. Nao jaore vaan discussie kaom me tot e compromis, boebij sommege wäörd herspèld woorte, sommege neet, en sommege volgens twie spèllinge kóste, mèt ein spèlling die de veurkäör kraog (dat kós zoewel de traditioneel es de modern zien). In 1996 woort de veurkäörspèlling weer aofgesjaf.

De officieel spèlling heet door de jaore heet väöl kritiek gekraoge, ouch vaan experts. 't Genoetsjap Onze Taal gaof tösse 2006 en 2015 häör eige beukske oet mèt 'n alternatief spèlling: 't Witte Boekje.