'''Ludovic Jean Joseph Grootaers''' (9 óggüstës 1885, [[Tóngërë]] - 12 oktober 1956, [[Leuve|Liùvë]])
"Hij was een edel, rechtgeaard mens, een aristokraat van de geest en in zijn houding en zijn omgang een volmaakt gentleman",hùbbë de Liùvësë stüdéntë-gérmànistë nuô zain doot van hùm gëzaach. Zai kàrëktèer kôom ouk nuo buôvë as wetënsjapsbeoefenèr en prëféssër.
Nuô zain ümmannëtaitë én het slïvvròukëlléezjë én Tongërë én hët klein [[seminarie|sïmmënôore]] én Sïnt-Traië goenk tër én 1903 ôn dë ünnëvérsëtait van Liùvë [[Germaanse filologie]] stüdjièrë. Hè prommëvièrdë tot doctor én de [[wijsbegeerte|waisbëgèerte]] én léttërë én 1907 op hët proefschrif "Het dialect van Tongeren". Dit wôs de dérdë [[dialek|dialék]]monôgrafie nuô ë deur Colinet veur het Olstërs autgëwérk plàn. Djziè moes haimét de klankë [[fonetiek|fonetisch]] zo jüs meugëlïk prëbièrë të schraivë. Hè laag ouk dë bôojëm van een aandër stuuzjë : "De Quantiteit der Vocalen in het Dialect van Tongeren". Proefondërvïndëlïkkë stuuzjë, versjéenë én dë 10de jg. der Leuvensche Bijdragen, ouk gesjréevë volgens hët mëdél van wérk van Colinet en Goemans.
Nèvë "het fonetisch laboratorium" bëgôs tër én dë in de twintigër juòrë de "Zuidnederlandse Dialectcentrale" (iùs "Leuvensche Dialectcentrale" gëheitë) op. Dai wôs bëdoeld as een orgënïsôosë veur hët Zuidnederlands diälékondërzùk.
Op hët lèstë van zë lèevê huôptê të nog ë "Limburgs dialectwoordenboek" te kônnë môokë, mè dat gêlùk hét tër nie mé gëhàd.
Hè wôs ouk de prëféssër van [[André Stevens]] (Oôdré Stêvës)
[[Categorie:Taalkundige|Grootaers, Ludovic Jean Joseph]]
