Zelfkantjs

Dit artikel is gesjreve in 't Mofers. Ómdat 't plaatsgebónge is, maogs doe 't ómzètte nao 't Zelfkantjs, es te dit dialek sjpriks.

---

't Zelfkantjs is 'nen euverkoepelendje naam vanne Limbörgse dialekte vanne versjillige plaatse die oppe Zelfkantj ligke, wie Zaofele, Höngen en Töddere. Kinmerkendj veur dees dialekten is det ze mitdoon ane diftongering van 't Zitterds; in Zösterzeel duit me det neet, en in 'n ing zin zów me dit dialek dus neet es Zelfkantjs kinne bestempele. Kinmèrke woraan alle dialekte vanne Zelfkantj, en dus ouch 't Zösterzeels, mitdoon, zeen: gebroek van "flesj" inplaats "fles", "sjtad" inplaats "stad", mouillering, tonaliteit, t-deletie en behaad vanne zaachte g (wiejer richting Erkelens en Geilkirke klink dees al es 'n Ripuarische "j"). Hiedoor geldj 't Zelfkantjs dus es e tupisch Oeas-Limbörgs dialek.

Juus wie inne Maaskentj is de rollendje r hie baeter behajen es in aangrenzendje plaatsen in Nederlandjs Limbörg.

Me spèltj 't Zelfkantjs meistes in 'n eige spèlling die aafwiek vanne Veldeke-spèlling en mieë richting 't Duutsj steitj.

Kinmèrke: ich - make - doe - boum - hóndj - sjlank - sjaop - rech .