Jacob Werlof

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Norbiks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

Jacob Werlof, bekèndere bienaam 't Wissemenneke, waor 'ne zoonderling, dae an 't begin van d'r 20ste ieëw in Norbik, in d'r Baeëndel - 't drassig beemdegebied an d'r baoveloop van de Noor - gewond haat.

Jacob Werlof

Oet 't opnameregister van 't Maastrichse ziekehoes Calvarieënberg, dat bewaard wert in 't Gemèngde Archief Mestreech, oet 1925, bliekt dat Jacob Werlof op 28 augustus 1925 in dit ziekehoes is opgenaome en dao sjtorf op 6 september van dat jaor. Op 9 september is Werlof um 9.00 oor begrave in Mestreech.
Werlof is volges dis acte gebaore op 16 februari 1850 in Borgloon op 't Belsj mae bie naovraag bie d'r Burgerleke Sjtaand in die plaatsj bliekt dit neet te kloppe. D'r ambtenaer, dae bie 't opzeuke holp, waor dae familienaam och nog noeëts in de registers taegekaome.
De raeëkening van 't verblief in 't ziekehoes waoërt betaald dör 't Aörmebesjtuur va Norbik terwiel Werlof tussje 1900 en 1922 neet in 't bevolkingsregister van die plaatsj ingesjraeve waor.
D'r naam Jacob Werlof keumt waal vör in de annale va 1922 en 1923 van de Joonkhèèd va Norbik.

't Wissemenneke

't Wissemenneke waor 'n mandelemaker en verdènde de kos mèt 't make of reparere va mandele, körfkes en kommele en dèk waoërt-e daovör mèt laevesmiddele betald. In 't dörp zoog me 'm dan och mètstens mèt 'n fagk wisse uvver de sjowwer. Jacob Werlof neumde zich èèges 'ne Projs en e kalde Duutsjechtig mae gèè Hoeëgduutsj. E zag èèges dat e 'ne deserteur waor. E droog 'n greun mutsj mèt 'ne groeëte klep op z'n lang gries haore en e how och 'ne lange grieze baard. Werlof gong neet nao de keerk en es raej goof-e daovör dat-e nog gèng 80 waor.

'n Plaggehut

Jacob Werlof wonde in 'n èèges gemakde hut, die op e klèè häövelke sjtong. D'r vloer van de hut waor ummer druuëg. De muuër how-e gemakd va vertikaal in d'r groond gesjtaoëke sjtekke en dao tussje dör how e wisse gevlochte. Dis waerkwies gebruukde me och um hage te tune. Op die groof gevlochte muuër lach-e waze. 't Daak waor e bietsje sjèèf en belach mit wussje lèsjegraas. Wieër how 't Wissemenneke 'n kachel en e bèd. Och how-e e sjtelke gemakt vör z'n gèèt. Neet wied van de hut waoër 'n sjpreenk, 'n klèng bron.