Tandj
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Remunjs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
'nen Tandj is 'n hel, van zichzelf min of meer witte en gecalcifeerde sjtructuur in de móndj van miense of de bek van väöl beester. Tenj vörme 'n wichtig óngerdeil van 't gebeet.
Väöl gewervelde (miense, anger zougdere, de meiste kaadbleujige reptiele, behalve sjildjpadde, en väöl vèsse) höbbe tenj. Amfibieje höbbe gein of alein klein tenj. Gewervelde die gein tenj höbbe zeen modern veugel, in plaats daovan höbbe ze 'ne sjerpe en gehäörende bek (sjnavel) dae dezelfde functies haet es tenj. Insekte en sjaoldere höbbe ouch gein tenj, in plaats daovan höbbe ze mandibele mit 'n analoog functie aan die van tenj bie gewervelde.
Sómmige beester höbbe sjlaagtenj.
Tenj zitte verankerd in 't tandjvleis mit häör wórtele.