Friese grammair: Versjèl tösje versies

Diminutieve weure meistal gevörmp op –ke; nao de consonante l, n, d en t volg –tsje. Gutturale kriege –je. Veurbilde: popke, lamke, autoke, boerke, hantsje, partsje, barchje (“pupke, lemke, eutoke, buurke, hendsje, deilke, kreemke”). Lang vocale weure kort. Umlaut krieg allein ''húske'', wat “wc” beteikent; ‘t lètterliklètterlek “huuske” is gewoen ''hûske''.

Friese zwakke verbe verdeile ziech in twie declinaties: de verbe op –e en de verbe op –je. Dees eindeiling is oorsprunkelik-Germaans en vermeujlik ‘t liere vaan ‘t Fries behuurlikbehuurlek. Es memoriesteun kin me oonthawwe tot afgeleide verbe ummer op –je eindege.