Kriegsveuring: Versjèl tösje versies

Laangen tied waor 't normaol tot 'ne leismaan (of -vrouw) zien [[armee]]s gebruukde veur zien persuunlike doele: 't groondgebeed oetbreie of soms gewoen e gesjèl mèt 'nen aandere leismanleismaan oet te vechte. Al in de [[ajdheid]] evels bestoont de [[discussie]] euver wat in 'nen oorlog moch: Zoe waor kritiek op [[Julius Caesar]] wie dee, bij zien vereuvering vaan [[Gallië]], herhaoldelik de bevolking vaan 'ne vereuverde staam groetendeils oetmaorde. In de [[zeventiende ieuw]] sjreef d'n Hollender [[Hugo de Groot]] e book mèt de titel ''De jure bello ac pacis'', euver 't oorlogsrech. Dao-in stèlde heer tot kriegsveuring in eder geval gezjustifieerd waor es e land woort aongevalle, en neet gezjustifieerd es me 'nen oorlog begos veur e land leeg te rouve.

Vaanaof de [[negentiende ieuw]] en veural nao d'n [[Ierste Wereldoolog]] is de discussie of oorlog überhaup wel gezjustifieerd kós weure op geng gekoume. Soldate weure jummers door leislui, die zelf neet of koum mètvechte en mielewied vaan 't slaagveld aofstoon gecommedeerd veur ziech bloet te stèlle aon doedsgevier. Ouch steit de stèrk oongelieke structuur vaan de [[armee]] väöl lui tege. De Westerse len zien nao d'n [[Twiede Wereldoorlog]] ouch noets oorloge begonne zoonder ziech daoveur te rechvierdege mèt arguminte euver zelfverdeideging of humanitair noedzaak. De discussie euver de rechvierdeging vaan oorlog bereikde zienhäör huugdepunt tijens de [[Vietnamoorlog]] en laojde recintelik weer op mèt d'n [[Derde Golfoorlog]]. De idee tot oorlog oonder al umstandeghede oongeriechteg is neump me [[pacifisme]].