Diminutief: Versjèl tösje versies

Zjus wie in de meiste [[Germaonse taole]], wie [[Nederlands]] en [[Duits]], krijg 'ne radix in de diminutieve vörm altied 'tzelfde [[Geslach (grammair)|geslach]]: neutraol ofwel oonzijeg. Dit zit grammaticaol evels ingewikkeld, umtot me nao de diminutieve kin riffere mèt 't geslach vaan de radix. Zoe kin me zigke "'t Vruike is kraank: ''zie'' is kraank (want ''e'' vruike kump vaan ''<nowiki>'</nowiki>n'' vrouw) mer ouch "<nowiki>'</nowiki>t Vruike is kraank: ''<nowiki>'</nowiki>t'' is kraank". In väöl Germaonse taole, wie 't Nederlands, is dit oongebruikelek. In die taole geit me altied oet vaan de radix (''zie'' is kraank, noets ''<nowiki>'</nowiki>t'' is kraank).

 

Op 't [[Limbörgs]] gief 't euver 't algemein twie hoofcategorieë veur diminutieve: wäörd die indege mèt "-t(s)je" en wäörd die indege mèt "-(e)ke". Op 't [[Mestreechs]]-Limbörgs kin 't aon versjèllende factore ligke boeveur ein vaan de twie categorieë gebruuk wäört. Bij 't verkleine vaan e woord is in väöl gevalle is spraoke vaan umlaut, dat wèlt zègke vaan ’n verandering vaan ’ne [[klinker]] of [[twieklaank]]. Väöl verkleinwäörd weure oetgesproke mèt ’nen aanderen toen es ’t groondwoord. Zoe höbbe ''boum'' en ''moer'' [[sleiptoen]], meh buimke en mörke höbbe [[stoettoen]]. De veurbeelde laote zien tot de vörming vaan diminutieve in 't Limbörgs in hiel väöl opziechte aofwiek vaan die vaan ’t [[Nederlands]].