Ode an die Freude: Versjèl tösje versies

'''Ode an die Freude''' ofwel '''Ood aon de Vräög''' is 'n [[ood]] gesjreve in de zomer vaan [[1785]] door de [[Württemberg]]sen [[diechter]], [[sjriever]] en [[historicus]] [[Friedrich Schiller]]. Ze woort gepubliceerd in 't jaor dao-op in 't [[Duitsland|Duits]] tiedsjrif ''Thalia''. D'n teks weurt dèks besjreve es e typisch veurbeeld vaan de late [[Sturm und Drang]].

''Ode an die Freude'' geneet de meiste bekindheid door de mezikaal bewèrking vaan [[Ludwig van Beethoven]] in 't veerde en lèste deil vaan zien zier bekindebekind ''Negende Symfonie'', watdie heer aofmaakde in [[1824]]. Beethovens teks is neet gans en al gebaseerd op Schillers gediech en introduceert 'n aontal nui secties. Beethovens melodie (mer officieel neet de wäörd vaan Schiller) waor aongenomme es 't '''Volksleed vaan Europa''' door de [[Raod vaan Europa]] in [[1972]] en daonao door de [[Europese Unie]]. D'n teks vaan Schiller weurt oet geweente dèks mètgezonge mer officieel heet 't Europees volksleed geinen teks, umtot zoeget es te geveuleg woort ervare door 't feit tot [[Europees integratie]]projekte oet zoeväöl versjèllende taol- en cultuurgróppe besteit. Ouch 't aajd volksleed vaan [[Rhodesië]] gebruukde vaan [[1974]] bis [[1979]] de melodie vaan Beethovens ''Ode an die Freude''.