Vreugnuinederlands: Versjèl tösje versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Klaankevoluties: in 't Midde-Limburgs mót die nag lang zoea geklónke höbbe (Bakkes 1996 p. 244): geronde bilabiale vorm [w] is in getemperde vorm nog in gebruik; oe-achtige voorslag in ouder Montforts is verdwenen Label: Ongedaan gemaakt |
|||
Tekslien 47:
'n Aander evolutie is de verkorting vaan de klaanke ''ie'' en ''oe'' in wäörd wie ''ziek'' en ''boek''. In de zeventienden iew waore die zoonder twiefel laank, meh op d'n door - wienie is neet gans dujelek - mote die kort zien gewore. De ''ie'' kós wel pas kort weure naotot de ''ij'' es twieklaank algemein waor, wat wie bove gezag vrij laat is gebäörd.
De ''w'' waor in 't Vreugmodern Nederland nog bilabiaol, woersjijnelek zelfs zjus zoe vleujend wie de Ingelse w ([w]). 'n Aonwiezing daoveur beujt 't [[Surinaams-Nederlands]], wat dee klaank heet gehawwe, mer ouch heet dee klaank nog tot in de twintigste iew zoe gekloonke in Limburgse dialekte. Daonao geit de klaank, mesjiens mèt de Zuid-Nederlandse w ([β̞]) es tössestap, euver in 'ne labiodetaole [ʋ]. De klaank kump woersjijnelek via 't noordooste oet Duitsland. Wienie dit alles gebäörd is, is neet gans dujelek; de versjèllende w's zien nog laank nevenein veurgekoume en woorte dinkelek allebei es good Nederlands geaccepteerd.
De ''g(h)'' en ''ch'' zaote in 't Vreugnuinederlands wijer nao veure es in 't Modern Nederlands. Dat hoof nog neet te beteikene tot 't euveral 'n [[zaachte g]] waor wie in 't Limbörgs, meh zaachter es de moderne g waor ze zeker wel. Dees veraandering liek veural oet Holland zelf te koume.
| |||