Limburgse grammair: Versjèl tösje versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Aanv. |
|||
Tekslien 310:
D'n '''[[subjek|oonderwerpsvörm]]''' veur de ierste persoen inkelvoud is miestens ''ich'', ''iech'' of 'nen inkele kier ''isj'' daan wel ''esj'' (dit is mer e [[accent|subtiel oetspraokversjèl]]). De grens tösse ''ich'' en ''ik'', de [[Uerdinger Linie]], sjeit ziech bij [[Wuppertal]] aof vaan de [[Benrather Linie]] en geit daan via Venlo (noordelek vaan de lijn) door Nederlands Limbörg heer, e stökske door [[Noord-Braobant]], door 't noordweste vaan [[Belsj Limbörg]] en tot slot mèt e drejke door [[Vlaoms-Braobant]]. Vreuger definieerde me 't Limbörgs es 't gebeed tösse de Uerdinger en Benrather Linie ('t gebeed boe me ''ich maak'') zeet. Dit zouw evels beteikene tot 't Venloos gei Limbörgs is en 't [[Getelands]] (boe-oonder 't [[Tienes]]) wel. Es me nao de aander kinmerke loert, is Venloos evels gooddeils Limbörgs vaan aard, dewijl 't Getelands ieder [[Braobants]] is.
De '''[[objek|veurwerpsvörm]]''' veur de ierste persoen inkelvoud is op dezelfde meneer in 't gemein ''mi(e)ch''/''misj''/''mesj''. Boe me ''ich'' zeet, zeet me gemeinelek ouch ''mich'' (dit gelt ouch veur 't Getelands). 't Gief evels e paar plaotse boe me ''ik'' zeet en toch ''mich'' heet. Dit zien [[Venlo]], [[Lom]], [[Velde]], [[Árse]], [[Grevors]], [[Bree (Nederlands Limburg)|Bree]] en [[Zaerem]]. Dit gebeed neump me 't [[mich-kerteer|''mich''-kerteer]]. Zaerem is pas rillatief recent in 't ''mich''-kerteer goon valle.<ref>Notten ²1988: pp. 64, 76</ref> In [[Haors]], [[Lottum]] en dus vaanajds
Es ''ich'' en ''mich'' neet de naodrök kriege, weure ze dèks [[reductie (fonologie)|geridduceerd]] tot ''’ch'' resp. ''m’ch''.
| |||