Arabisch sjrif: Versjèl tösje versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Tekslien 181:
Mannelek wäörd in 't inkelvoud en gebroke miervoud (zuug [[Arabische grammair]]) indege in d'n accusatief miestal op '''-an''', zoewel in de contextueel es in de pausaol oetspraok. Toch sjrijf me daoveur gein nūn, meh wel 'n ʾalif: <font size=4>رجلا</font>, lees '''raǧulan''' ('maan' (acc.). Dit kump doortot me in 't Aajd-Arabisch op die plaots '''raǧulā''' zag. Die oetspraok vint me noe soms nog in de klassieke poëzie, meh noets daoboete (ouch neet in de Koran!).
In bepaolde werkwoordsvörm heet de ʾalif op 't ind gein fonetische functie mie. 't Geit um de daarde persoen mannelek miervoud vaan de verleien tied: <font size=4>فعلوا</font> '''faʿalū''' ('zij dege')). Op ein inkel plaots kump 'n wāw zoonder fonetische weerde veur: in de persoensnaom <font size=4>عمرو</font> '''ʿamr(un)'''. De wāw deent hei allein mer um de naom oeterein te hawwe mèt <font size=4>عمر</font> '''[[Omar|ʿumar(u)]]''', dee väöl dèkser veurkump.<ref>Stoetzer 30</ref>
==Transcriptie en transliteratie==
| |||