Friese grammair: Versjèl tösje versies

Friese substantieve kinne twie geslachte: geslachtelek en neutraal, wie op’t Nederlands. De geslachte koume gemeinlik euverein mèt deze die ‘tzelfde woord op ‘t Nederlands heet. Oetzoonderinge zien o.m. ''de bosk'', ''de mar'' en ''it aard'' tegeneuver ''het bos'', ''het meer'' en ''de aarde''. In ‘t bezoonder väöl liefsdeile zien neutraal: ''it boarst'', ''it kût'', ''it skûlder'' etc.

 

Gewuunlik vörme wäörd mèt de naodruk op de lèste [[syllaab]] hun miervoud mèt –en; wäörd op –e gebroeke d’n oetgaank –n (''boek-boeken'' (“beuk-beuke”); oere-oeren (“oor-eur”)). Wäörd op –el, -em, -en, -er en –ert en diminutieve vörme hun miervoud op –s (''kikkert-kikkerts'' (“kwakker(t)-kwakker(t)s”); ''tútsje-tútsjes'' (“puneke-punekes”)).