Latiens sjrif: Versjèl tösje versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Lètters: correctie IPA, de klank in "ich" is neet wie die in "ouch" |
|||
Tekslien 33:
| <big>'''[[F|F f]]'''</big> || Archaïsch Griekse lètter [[wau]] (Ϝ ϝ) || /f/ || /v/ <small>(Welsh)</small> || Zelfde teike en positie meh neet dezelfde lètter es de Griekse wau of digamma: dees lètter gaof in die taol de klaank /w/ aon. 't Archaïsch Grieks had geinen /f/-klaank (modern Grieks wel); de Italische volker móste daorum 't alfabet aonpasse.
|-
| <big>'''[[G|G g]]'''</big> || Lètter c mèt striepke || /g/ || /
|-
| <big>'''[[H|H h]]'''</big> || Griekse lètter [[èta]] (Η η) || /ɦ/ || /h/ daan wel /h ~ ɦ/ <small>(versjèllende taole, boe-oonder Duits)</small>; stom <small>(Romaanse taole)</small>, /ʔ/ <small>(Frans)</small> || Stoont in 't Archaïsch Grieks ouch veur 'nen h-klaank. In 't Klassiek Grieks evels waor de èta 't teike veur 'n lang e (/eː ~ ɛː) en woort de h-klaank gesjreve mèt 'ne [[spiritus asper]]. De plaots in 't alfabet verraojt tot 't toch um wezelek 'tzelfde lètterteike geit. <br>Franse realisatie es glottisslaag allein in lienwäörd.
|