Paul van der Goor: Versjèl tösje versies

Van der Goor waar es docent meer eine echte taleman es eine lesboer. Netuurlik behanjelde d’r veur zien leerlinge waal de biebel van Lodewick. Maar op zaoterdigmorges aan ’t inj van ein lange sjoolwaek loos d’r gaer veur oet de beuk van [[Anton Koolhaas]], dae aan ’t begin van de zestiger jaore es sjriever naam begós te make mit verhaole euver beester mit mienselike sjtreke en gedachte. Vol euvergave besjreef Paul ’t laeve van “Miel de Vis”, dae in ziene goldjvèssekómp euver de dagelikse gank van zake delibereerde: “Gaon ich nao rechs, zal ich noe ins linksaaf sjlaon of geweun rechdoor of missjien krangsóm?” Zo goof Paul zien leerlinge zien eige “Wort zum Sonntag” mit.

In 1969 waerde Paul van Remunj euvergeplaats nao ’t College in [[Ech]], wao d’r nao ein paar jaor ouch [[conrector]] waerde. Det letste veel ‘m euveriges erg zjwaor.

==Literair werk==

Paul van der Goor waas eine richtige taal[[kunstenaer]]. Neet allein ’t [[Nederlands]], maar ouch zien eige [[Remunjs]] ging ‘m zeer aan ’t hert.