Isotoop: Versjèl tösje versies

'nen '''Isotoop''' (vaan [[Aajdgrieks|Grieks]] ''isos'' 'geliek' en ''topos'' 'plaots'; 't idee is tot twie versjèllende atome op einzelfde plaots in 't periodiek systeem stoon) is edere vaan de meugeleke [[atoom]]kerne boe-oet e sjemisch elemint kin bestoon. Concreet höbbe twie isotope vaan ei sjemisch elemint e geliek aontal [[proton]]e meh e versjèllende aontal [[neutron]]e. Dit maak tot de twie isotope al-evel verwante meh dudelek versjèllende eigesjappe höbbe, veural in gewiech (zuug ouch [[atoomgewiech]]). Hiel dèks zien zeldzaam of sjeerse isotope ouch [[radioactiviteit|radioactief]]. Väöl zien zelfs extreem radioactief en koume daan ouch neet in de natuur veur (of allein es [[radioactief verval|vervalprodukte]]). Neet alle eleminte höbbe evels mer einen euverheersenden isotoop. Zoe besteit [[loed]] vaan nature oet oongeveer de hèlf loed-208, get minder es e kwart loed-206 en -207 en nog ins ei percint loed-204. Isotope weure, wienie nujeg, genoteerd mèt e superieur cieferke veur 't sjemisch symbool. Dit cieferke gief 't aontal [[baryon]]e (protone + neutrone) aon: ³[[helium|He]], ¹⁴[[koolstof|C]], ²³⁵[[uranium|U]]. Twie [[waterstof]]isotope höbbe hunnen eige naonaom en zelf hun eige sjemisch symbool: waterstof-2 (²H) steit bekind es [[deuterium]] (D), waterstof-3 (³H) hèt ouch wel [[tritium]] (T). De oontdèkking vaan isotope steit op naom vaan [[Frederick Soddy]], dee dao in [[1913]] de radioactiviteit vaan bepaolde op ziech neet-radioactief stoffe verklaorde. [[J.J. Thomson]] oontdèkde datzelfde jaor nog tot 'n elemint ouch twie stabiel isotope kin höbbe.