Klaene

Klaene (ouch waal klene) is ’n awt Limburgs woord dat dèks gebruuk wirt es me örges gèt royaal geit opsjmere.

’t Woord klaene is óntsjtaon wie me vreuger de (vakwerk)hoeze mèt leim of weike sjpies deeg veurzeen. Dat woort dan gedaon door 'ne leimklaener dae de leim of de sjpies taenge 't vlechwerk tösje de vakwerkbalke of taenge de moer gaojde (klaende) en dat dan ging oetsjtrieke, wonao ’t koosj dreuëge.

Went me ’n bótteram gèt te dik van (gooj) bótter besjmeerd, wirt ouch waal van klaene gesjpraoke.

Etymologie

’t Woord klaene is aafgeleid van de Duutsje weurd Klei en Leim.

Gezègde

• Wat bèsse noe aan 't klaene – Nederlands: Wat ben je maar royaal met smeren.
• Dao mós te gèt taenge aan klaene – Nederlands: Daar moet je wel wat geld aan insteken.