Venetisch: Versjèl tösje versies

Venetisch is 'n [[satemisatie|kentumtaol]]; dat beteikent tot 't neet tot de [[Paleo-Balkantaole]] gerekend kin weure, die bij de satemgroop hure. Raakvlaker vint me veural mèt de Italische taole, boemèt 't väöl klaankwètte en de mieste euvergelieverde wäörd gemein heet. Ouch in 't [[Illyrisch]] vint me fonetische euvereinkómste. Geliekenisse mèt 't [[Helleense taole|Grieks]] zien veural 't produk vaan gedeilde conservatismes, wie e passief deilwoord op -''mnos'' (''Voltiomnos'' 'de gewunsde'; Grieks -''menos'', es in ''λουόμενος'') en de daarde persoen inkelvoud verleien tied op ''-to'' (''dhonasto'' 'heer heet gegeve'; bij 't Grieks in 't medium: ''ἐλούσατο''). De mies opvallende parallel evels is te trèkke mèt de [[Germaanse taole]] en betröf de persoenleke veurnaomwäörd. In 't [[Proto-Indogermaans]] had ''h₁eǵoH'' 'iech' es [[accusatief]] de vörm ''h₁me'' 'miech'. In 't Venetisch is 'iech' ouch ''ego'', wie in de Italische taole en 't Grieks, meh is d'n accusatief ''mego''. 't Fenomeen tot d'n accusatief vaan 'iech' ziech mèt ziene nominatief 'rijmp', vint me ouch trök in de Germaanse taole: [[Gotisch]] (en [[Oergermaans]]) ''ik'' - ''mik'' (> ''iech'' resp. ''miech'', die ziech ouch rijme!). 'nen Aanderen treffer mèt 't Germaans is 't woord ''sselbo(s)'' 'zelf', boevaan 't gebruuk wiegoond euvereinkump mèt de aw Germaanse taole. Zoe is euvergelieverd ''sselboisselboi'' 'veur ziechzelf' ([[datief]]) - vergliek daomèt [[Aajdhoegduits]] ''selb selbo'' (tegeneuver Latiens ''sibi ipsi''). De raokvlaker vaan 't Venetisch mèt zoewel 't Italisch es 't Germaans is oondersteuning veur de [[golftheorie (taolkunde)|golftheorie]], die theorie die stèlt tot de Indogermaanse taolgrope neet innins oeterein zien gegaange, meh nog e tiedsje e [[dialekcontinuüm]] gevörmp höbbe. 't Proto-Venetisch waor dus oersprunkelek 'n euvergaanksdialek tösse de Germaanse en d'n Italische dialekgrope.