Sjloensmeule: Versjèl tösje versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
K links
waal toegankelik
Tekslien 16:
In [[1933]] kaome 't kesjteël en de meule in 't bezit van Charles de Villers Masbourg, getrouwd mèt Marie Therese de Meëus. Hae euverleej in [[1940]], wonao zien echgenote en tweë döchter 't good Chaloen erfde. In [[1969]] verkochte zie 't aan de gemeinte Valkeberg die 't kesjteël weer doorverkoch mèt oetzunjering van de watermeule en de dao ómhaer ligkende grónje.
De lètste meulenaers ware Victor Willems, dae in [[1954]] de pach opzeij en daonao de Gebr. Spierts oet [[Mamelis]] die de meule gebruukde veur 't male van bakgood en graanvoor. Op 't eindj van de jaore vieftig woort de meule sjtilgelag.
In [[1971]] verhuurde de gemeinte de meule mèt de grónje aan 't Instituut voor Natuurbeschermingseducatie ([[IVN]]) aafdeiling Valkeberg. 'n Groep vriewilligers knapde de meule van bènne heëlemaol op, aevel zónger dat de maalfunctie woort hersjtèld. Teves woort d'r bie de meule 'ne heemtuin, noe kesjtièltuin, aangelag dae allewie nog ummer aopegesjtèld is veur bezökersbezeukers. De meule is neet toegankelik via 't bezeuk aan de kestièltuin.
 
De meule is in principe maalvaerdig, mèr d'r wirt vriewaal neet meë gemale.
Aafkomstig van Wikipedia, de Vriej Encyclopedie. "https://li.wikipedia.org/wiki/Sjloensmeule"