Brennieëtel: Versjèl tösje versies

De '''brennieëtel''' (brandnetel) is 'n [[inheems]]e [[plaant]] oeëvan 't in d'r [[Euregio Maas-Rien]] twieë saoërte gèft: de groeëte (Urtica dioica) en de klèng (Urtica urens). De groeëte brennieëtel is hieël riek an [[mineraal|minerale]] en [[vitamine A]] en [[vitamine C|C]]. Van de jong [[blad|blajjer]], en later in 't jaor de köpkes, kan me 'n [[sóp]] make mèt 'ne [[liter]] [[bouillon]], 'ne [[erpel]] in blökskes, 'n klèng [[un]] gesjnipperd. Es aal gaar is, twieë [[haampfel]]e gesjnae brennieëtelblajjer d'r bie doeë en nog 'n paar minute laote gare. Daonao de sóp purere mèt d'r sjtaaf[[mixer]] of dör de [[passe-vite]] drieje.

'n Opvallend kènmerk van de plant, dat ouch nao d'r naam verwies, is 't brenne bie aanraking. Dat kump door de brandhaore op de blaar en sjtengele. Dis haore zeunt klèng hól buuskes oeë [[mierezoeër]] en ènnige ander sjtóffe inzit. Es me die häörkes aanraakt, braeëke die en keumt de hoed in kóntakt mèt 't zoer, wat jäöëkende en piengleke blaore tót gevolg haat.