Snieë
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Snieë is 'n vorm van naerslaag die besteitj oet ieskristalle. Snieë kump (gemiddeldj euver 't jaor gezeen) in Nederlandj neet hieël dök veur. Gemiddeldj vèltj óngevieër op dertig daag de jaor snieë, mer in väöl jaoren is det väöl minder. In Naord-Europa vèltj ummer mieë snieë en euver 'ne langeren tied.
Snieë zörg döks veur euverlas, wie oppe waeg of op 't spaor, aevenes slech óngerhaje geboewe die döks besjajig raken of gans instorte dore drök vanne snieë op 't daak.
Óntstaon
bewirkEs de temperatuur snel ónger 't vreerpuntj kump, verangere de klein waterdrupelkes vanne wölk in gans fijn iesnäöldjes. Es dees näöldjes ómlieëgvalle den blieve die kleven aan staofdeilkes, wie zandjkörrelkes, räök- of asdeilkes) die inne lóch zweve. Hiedoor vörme snieëkristalle. Dees kónne versjille vörm höbbe, meh zeen ummer zèspuntjig.
Es 't wejtj, klitte de snieëkristallen óngerwaeges nao de aerd samen en vörmen 'n vlok. Zón vlok besteitj oet get ies en väöl lóch tösse de iesnäöldjes. De vlokke zeen ónregelmaesig, klein of groeat, mer es 't windjstil is riezele die roewig nao ónger.
Plaetjes
bewirk-
Versjillige vörm van snieëkristalle.
-
'ne Snieësjuver.