Ovidius
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Publius Ovidius Naso of Ovied (Sulmo, 20 mieërt, 43 v. Chr. - Tomis, 17 n. Chr.) behuuertj same mit Vergilius, Horatius, Propertius en Tibullus toete groeate dichters oete Augusteïsche periood. Samie mitte ieëste twieë wuuertj t'r besjoewdj es de canonieke dichters vanne Letiense litteratuur. Mitte litste twieë vörmp t'r de elegiaci. Ovidius waas 'ne vrundj van Propertius, Bassus en Ponticus. Vergilius en Tibullus woren al gestórve veurdet Ovidius die hej kónne trèffe.
Ovidius zien poëzie steitj bekèndj veur zie speels en vernujendj karakter, veural inne meneer worop wuuertj ómgegange mit traditioneel verhaolen en genres. Zie bekèndjste wirke zeen de Metamorphoseon libri, e mythologisch epos, de Heroides, 'n vergaoring aan breve van, veurnamelik, mythologische vrouwen aan häör minnieërs; de Ars Amatoria, e lieërdich euver verleijingstechnieke; enne Amores, 'n vergaoring aan elegieje. Ouch sjreef t'r de Tristia enne Epistulae ex Ponto, twieë gedichtebunjele gesjreve tiejes zien verbanning ane Zwarte Zieë. Wiejer is Ovidius bekèndj veur zien ónvóltoeadje Fasti, e gedich euvere Romeinse klender en 'n wichtige historische brón euver Romeinse fieëster. De poëzie van Ovidius is väölvöljig geïmiteerdj gewaore tiejes de Late Aadheid enne Middelieëven en haet 'ne groeaten invlood gehadj oppe Europese kóns en litteratuur.