Pónskaart

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

'n Pónskaart is e gooddeils vereljerd medium worop m'n infermaasje kan opslaon. Oppe kaart waere gäötjes gemaak; de próntje peziesje vanne gäötjes druueg de infermaasje. Later kónne dees kaart masjinaal waere gelaeze, zowaal mechanisch es optisch.

Inne neugentieëndjen ieëf woorte pónskaart veural gebroek veur 't behieëre van mesjiender, mer innen twintjigsten ieëf ouch veur gegaevesverwirking, wie programma's, databenk en persuuenlike gegaeves (wie 't pónskaertje van 't krankenhoes). Hiemit kan me de pónskaart betrachten es d'n aanzat veur automatiseerde infermaasjeverwirking. Mitte kóms van moderner menere veur gegaeves op te slaon, wie magneetbenj en hel sjieve raakdje de pónskaart in ónbroek. Allewiel kump me pónskaart vriewaal oetsloetendj taenge bie waefmesjiender en orgels.

Herman Hollerith bedach in 1896 standerdmaoten en nuuj, automatiseerdje toepassinge veure pónskaart, woveur me pónskaart owwel hollerithkaart neump. Hae is aevel neet d'n oetvinjer vanne pónskaart; 't kóncep is al väöl ajer.