Jabir ibn Hayyan
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mestreechs. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Abū Mūsā Jābir ibn Ḥayyān (Arabisch: أَبو موسى جابِر بِن حَيّان, versjillende menere geneump al-Ṣūfī, al-Azdī, al-Kūfī, of al-Ṭūsī), steerf ca. 806−816, is de vermeinde Perzische auteur vaan ‘n groet aontal werke in ‘t Arabisch, dèks ‘t Jabiriaans corpus geneump. De c.215 verhandelinge die vandaag de daag nog bestaon, gaon veural euver alchemie en sjemie, magie en sjiitische religieuze filosofie. De oorsjpronkelike umvang vaan ‘t corpus waor evels enorm en umvatde ‘n breid scala aon oonderwerpe, variërend vaan kosmologie, astronomie en astrologie, wie geneeskunde, farmacologie, zoölogie en plantologie, tot metafysica, logica en grammatica.
De werke die aon Jabir woorte touwgesjreve, die veurlopig gedateerd zien vaan c.850 – c.950, bevatte de ajdste bekinde systematische classificasie vaan chemische stoffe, en de ajdste bekinde instruksies veur ‘t aafleide vaan ‘n anorganische samesjtèlling (sal ammoniak of ammoniumchloride) oet organische stoffe (zoewie plante, blood en haor) via chemiese middele. Zien werke bevatte ouch ein vaan de ierste bekinde versies vaan de zwavel-kwiktheorie vaan metale, ‘n mineralogische theorie dee tot de 18e iew dominant zouw blieve.