Ignatius van Loyola
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Norbiks. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Ignatius van Loyola of d'r hèllige Iñigo Lopez de Loyola (kasjtieël Loyola bie Azpeitia, 24 december 1491 - Rome, 31 juli 1556) waoërt bekènd dör z'n aandeel in de oprichting van de Jezuïete. E leidde dis orde jaorelaank èges mèt vaste haand en waoërt "generaal" geneumd. Wieër is e bekaand dör z'n Geesteleke Oefeninge en aander, ooch autobiografische gesjrifte. E waoërt in 1622 hèllig verklaord dör paus Gregorius XV. Z'ne feestdaag vèlt op 31 juli.
De Loyola waor 'ne zoon van 'ne Baskische edelmaan. In z'n jóng jaore sjaen e e lósbandig laeve te ha gelèjd, mae in deens bie 't Sjpaanse leger kieëm in 1521 'n ömmekieër tiedens de Fraanse belegering van Pamplona, toen 'ne kanonskaogel tössje z'n been sjaoët en 'm verwonde an z'n twieë been. Nao z'n hersjtel oondernoom e in 1534 mèt zès aander vanoet Paries 'n pelgrimsrees nao Palestina. Loyola waoërt in 1537 te Venetië töt preester gewiejd. In 1539 kieëm 't in Rome töt de oprichting van de Jezuïete. E liekt in Rome begrave in de Jezuïetekèrk Gesù.
In Loyola, in Sjpaans Baskelaand, z'n gebaoërteplaatsj, waoërt e kloeëster en 'n kèrk geboewd, gewiejd an Ignatius, oeënao baevaarte werre oondernaome.
Autobiografie
bewirkDe Loyola sjraef 'n hieël gedetailleerde autobiografie, die 't väör d'r Duutsje psychiater G. Hesse[1] in 1967 mäögelek makde öm 'n diagnose te sjtèlle van zieng aandoeninge. Hesse constateerde dat de Loyola laej an depressief psychoses mèt epilepsieaanvalle.[2]