Fonautograaf
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
De fonautograaf (Frans: phonautographe) is 'n apperaat mit 'nen häöre mit 'n stif d'raan waat geluidstrillinge vasligk op e stök pepier det zwart is gemaak mit roto en vasligk op 'nen drejjendjen trómmel. 't Mesjien is oetgevónje gewore dore Fransen drökker Édouard-Léon Scott de Martinville in 1857.
De fonautograaf waas gemèndj veur weitesjappelik óngerzeuk nao 't stumgeluid. sCott haet zien eigen opnaam noeatj kónne huuere, went dao waas nag gèn meugelikheid veur die aaf te spele.
In 2008 lökdje 't weitesjappers mit behölp van modern technieke de teikening vanne geluidsgolve te scannen en óm te zitten in aaf te spele code. Hie-oet bleek det 't 'n opnaam waas van 't vouksleedje Au clair de la lune. Ingezóngen op 9 april 1860 maak det 't de aadste geluidsopnaam die bekindj is.