Doufheid
Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Mofers. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.
Doufheid is 't neet of slech kónne huuere.
Doufheid kan waeren óngersjeie in pre-linguaal doufheid en pos-linguaal doufheid. Me sprèk van pre-linguaal doufheid es emes douf is gebaoren of hieël jónk, nag veurdet t'r haw gelieërdj óm te kalle, douf wuuertj. Me sprèk van pos-linguaal doufheid es emes pas op latere laeftied (nao 't zèsdje laevesjaor) douf wuuertj.
Pre-linguaal douve kónne döks lestig (of net) lieëre te kalle, ómdet 't spraeke, mit naam wen 't geitj ómme juuste klank enne intonatie, neet kan waere waorgenómme.
Emes dae hiedoor net kan kalle woort vreuger doufstóm geneump. Dit waord wuuertj allewiel minder dök gebroek, ómdet aan "st'm" de negatieve connotatie "dóm" hèngk. Meistes sprèk me noe van 'n huuerstuuernis of gehuuergestuuerdj. Trótsdet deze naam ouch 'ne negatieve biesmaak haet ("gestuuerdj").