Ann Philipsen

Dit artikel is gesjreve (of begós) in 't Heljes. Laes hie wie v'r mit de versjillende saorte Limburgs ómgaon.

---

Ann Philipsen, gebaore 6 maart 1950, op de Meule in Helje, as viefde kink, in ein gezin van zeve kinger, is 'n sjriefster in 't Heljes.

Biografie

Philipsen geit nao de Hoeshaldsjoeël, óndanks det zeej mieër had gekós. Eur elders vónge dit baeter. Zeej trouwt as zeej 19 jaor is en krieg dreej kinger. Zeej is weduwe as ze 29 jaor is. Dees tieën jaor bepaole eur ganse verdere laeve. Nao 't euverlieje van Ton geit Philipsen nao de Modermavo. Daonao duit ze MBO-sociale dienstverlening en vervolges HBO Maatschappelijk Werk. In 't derde jaor van die opleiding vult zeej gèn persuuenlike verdeping. Philipsen wól invulling gaeve aan de dinger zelf. Zeej waas hieël erg op zeuk nao zingaeving. "Waoröm besjtaon ich en wiezoeë? Waoröm gebeure dinger in mien laeve woe ich niks aan te besjtèlle heb? Waem bèn ich?" Daoröm is zeej de veerjäörige opleiding Psycho-synthese gaon doon. Die opleiding lierde eur inzichte te kriege euver 't laeve zelf, boeëte alle emoties öm; det 't laeve nów einmaol gelaefd deent te waere, wie 't zich aan 'ne mins veurduit; en det se altieëd de keuze haes, get op te pakke of neet. Det goof eur antwaord op: ich bön emes en ouch det was se neet zuus huuert daobeej, det is ein gehieël. Zeej volgde intuïtietraining, lieërde anger minse laeze (det nump me ouch waal "reading"), mer ouch vootzaolreflexmassage, wat ze tieën jaor oetoefent. Al twelf jaor is zeej oetvaartbegeleider vur 't Humanistisch Verbond en sjprèkt beej neet-kerkelike oetvaarte en crematies.

In 1982 zit Ann Philipsen vur 't ieërs in de gemeinteraod vur de PPR wies 1988. Dèn van 1994-1998. Toen wir van 2002 wies nów veur de PvdA-GroenLinks. Zeej haet veer kleinkinger.

Eur ambitie is öm te sjrieve euver wie 't is öm allein in 't laeve te sjtaon. Ooch sjildert ze.

Werk

• In 1998 is 'n dichsjrif oeëtgegaeve beej Peregrinus mèt inkel Nederlandstalige versjes
• Alle korte, gepubliceerde, verhaole sjtaon in tiedsjrifte wie Veldeke, de Kroedwis (2006) en Op ruwe planken.
• In de bundel Weerklank sjtaon 'n aantal gedichte van Ann Philipsen.
• Ceciel, 'n revue in 2002 opgeveurd in Helje-Dörp.
• In 2005 wuuert de roman Tango in drejkwartsmaot oeëtgegaeve door TIC (Text & Image communicatie in Mesjtreech) es nr. 47 van LiLiLi.
• Laetitia’s lot, 'n revue in 2006.
• In 2007 'n absurdistisch tenieël, gesjreve en geregisseerd door Ann:de 8ste daag. Dit is twie kier opgeveurd in Dok 6 in Helden-Panningen.
• In 2017 sjrieft ze same mèt eur dochter Josje Korsten 't sjtuk Broebels, det op 8 juni 2018 in DOK6 in première geit.

Sjtäölke

Oet Tango in driekwartsmaot:

Autobiografie. De moder van Ann lik op sjterve. ’t Begin van’t book vertèlt wie Ann eur jeug verbringk, as dochter van de mulder. Ze vertèlt,det ze zich dök verborg ónger ’t bureau van eur vader Wie ze eure mins Ton lieërt kènne en al gauw gaon ze trouwen. Op eur 21e krieg ze eur 1e kink, Josje ’n maedje, d’r volge nag twieë kiendjes,’n maedje en ’n jungske. Jill, en Sam. Ton sjtörf door ‘nen hertsjtilsjtand. Op ‘ne werme zomeraovend is Ann beej eure vriend Kees, as eur twieëde dochter kump vertèlle, det Sam ’n óngelök haet gehad, aangereje door ‘nen auto. Sam lik in coma. Truuk oet ’t ziekenhoes, zittend aan taofel, vèlt ’n zuske, Nellie, binne.Daovan huuere ze det ‘t vuuel sjlechter geit mèt mam. Zeej sjtörf de volgende morge, zónger det Ann beej eur is kènne zien. ’n Buurvrouw wies eur op ‘n expositie van ‘ne jónge kunstenaer Idwar. Dao aangekómme zuut Ann ‘n sjilderie van de plek woeë Sam ’t óngelök haet gehad Kees geit op verkansie, allein,kèn d’r neet mieër taege. Ze zuk hölp beej ‘ne psycho therapeutisch homeopaat de la Parra. Ze vertèlt ‘m alles, wat eur op ’t hert lik. Euver Ton, Sam, moder (’t op verkansie gaon nao Frankriek as moder krank is, maar neet mieër in ‘t ziekenhoes lik. “Tösse twieë veure in” Nao ‘n paar daag huuert ze van Sam, det ’t neet good geit mèt oma. Hals euver kop nao hoes, maar de verkansie van Kees is nag neet vurbeej….) Wakend beej moder krieg Ann ‚nen daagdruim Sam hieël hoeëg in de wolke, loupend in ’t zónleech, euver eine raegembaog. Den óngerbrik De la Parra eur. Hae wilt eur get vertèlle, hae zuut ziene zoon ‘n óngelök kriege. As hae den hieël óngerös nao hoes belt, huuert hae van ziene zoon det hae ’t óngelök van Sam haet gezeen en beej Sam is gebleve, wies det de ziekewage kwaam. Ze gaon nao hoes, maar ‘t luuet öm neet los. Jidderskieër wir huuert hae ´n sjtum, die öm zaet det e Sam mót helpe. Hae haet körrelkes ligge vur Sam. Óngerwaeges nao ´t ziekenhoes begriep Ann det Idwar de zoon van de la Parra is. Sam krieg de körrelkes en hieël lanksaam kump Sam oet coma. ‘nen Aangriepende zin in ’t book naodet Ann gepraot haet met de moder van de chauffeur, dae Sam “vanne zök haet gereje”: Angere de sjöld gaeve, wat dich euverkómme is, bringk niks. Hoeëgoet opónthaad öm neet ónger ouge te heuve zeen, det’t is, wie ’t is.